Βλέποντας κανείς τα ονόματα των τεράστιων Stephen King και Clive Barker στο εξώφυλλο μιας ταινίας τρόμου είναι αναμενόμενο ότι θα περιμένει πολλά. Από την άλλη, η ιστορία έχει δείξει πως τα μεγάλα ονόματα δεν εξασφαλίζουν πάντοτε την υψηλή ποιότητα σε μια κινηματογραφική δουλειά που βασίζεται στην τηλεοπτική πραγμάτωση των μυθιστορημάτων τους. Δυστυχώς στη δεύτερη αυτή περίπτωση ανήκει το «Quicksilver Highway», ένα σπονδυλωτό φιλμάκι τρόμου γυρισμένο για τηλεοπτική προβολή και αποτελούμενο από δύο διαφορετικές ιστορίες μέτριου επιπέδου (τουλάχιστον). Οι δύο ιστορίες διηγούνται από έναν μυστηριώδη περιπλανώμενο σόουμαν με γοτθική εμφάνιση που ακούει στο όνομα Aaron Quicksilver. Ο συγκεκριμένος κύριος τον οποίο υποδύεται ο Christopher Lloyd (Back to the Future) συναντά διάφορους περαστικούς και μετά από την απαραίτητη εισαγωγή γνωριμίας, τους αφηγείται από μια ιστορία την οποία παρακολουθούμε ως ξεχωριστή ταινία μέσα στην κυρίως ταινία.
Η πρώτη ιστορία (βασισμένη σε έργο του Stephen King)έχει να κάνει μ’ έναν οδηγό ο οποίος ταξιδεύει για επαγγελματικούς λόγους σε επαρχιακό αυτοκινητόδρομο. Κάποια στιγμή σταματάει σ’ ένα βενζινάδικο όπου και θα προμηθευτεί από τον ιδιοκτήτη ένα μυστηριώδες παιχνίδι: μια κουρδιστή μασέλα την οποία σκοπεύει να κάνει δώρο στο γιο του για τα γενέθλιά του. Στη συνέχεια ο οδηγός παίρνει στο αυτοκίνητό του έναν άγνωστο άνδρα για να τον μεταφέρει μέχρι το επόμενο βενζινάδικο. Όμως ο άγνωστος άντρας είναι ένας ψυχοπαθής δολοφόνος και σύντομα επιτίθεται στον οδηγό απειλώντας τον μ’ ένα στιλέτο. Κι εκεί ακριβώς το μυστηριώδες παιχνίδι θα παίξει τον ρόλο του ορμώντας στον ψυχοπαθή με τα δόντια του!
Chattery Teeth και The Body Politic είναι οι τίτλοι των δύο ιστοριών για να μην ξεχνιόμαστε…
Στη δεύτερη ιστορία (βασισμένη σε έργο του Clive Barker) παρακολουθούμε την δραματική περιπέτεια ενός γιατρού του οποίου τα χέρια αποφάσισαν να επαναστατήσουν εναντίον του και να απαλλαχθούν από το σώμα του! Σύντομα ξεκινάει ένας αλλόκοτος εφιάλτης για τον γιατρό που θα θέσει σε κίνδυνο αρχικά τη σύζυγό του και θα επιφέρει ευρύτερες συνέπειες αφού πολλά ανθρώπινα χέρια καλούνται να επαναστατήσουν με τον ίδιο τρόπο!
Όπως πολλοί ήδη θα υποψιάζονται οι ιστορίες δεν φαίνονται «σοβαρές». Πράγματι δεν θα ήταν υπερβολή να τις χαρακτήριζε κανείς ανόητες και η υπόθεσή μαζί με την εκτέλεσή τους το επιβεβαιώνουν. Ίσως στα βιβλία αυτές οι ιστορίες να στέκονται καλύτερα, είναι φανερό όμως ότι στην τηλεοπτική μορφή δεν λειτουργούν αποδοτικά. Δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα η μία έναντι της άλλης αν και μάλλον η πρώτη ιστορία είναι λίγο πιο σοβαρή. Ξεχωρίζει βέβαια ο εκκεντρικός αφηγητής Quicksilver δίνοντας λίγους πόντους στην ταινία η οποία θα έμοιαζε πολύ άδεια χωρίς αυτόν. Το gore είναι ελάχιστο, η ατμόσφαιρα ελλιπής ενώ ορισμένες αχρείαστες προσθήκες όπως η γελοία αγαθή φωνή των χεριών στη δεύτερη ιστορία προκαλούν θυμηδία. Το cast δεν είναι αδιάφορο αλλά δεν καταφέρνει κάτι ιδιαίτερο μέσα στα περιορισμένα πλαίσια που θέτει το «Quicksilver Highway».
Θετικά: Περιστασιακές στιγμές αγωνίας ειδικά στην πρώτη ιστορία, απολαυστική αφήγηση από τον οικοδεσπότη Aaron Quicksilver.
Αρνητικά: Ανεπιτυχής μεταφορά των ιστοριών στην οθόνη και πιθανώς ακατάλληλες ιστορίες για μεταφορά σε φιλμ, έλλειψη ατμόσφαιρας, ορισμένα γελοία ηχητικά εφέ.
Συμπέρασμα: Συμπερασματικά, υπάρχουν πολύ καλύτερες σπονδυλωτές ταινίες τρόμου από το «Quicksilver Highway» το οποίο κινείται λίγο πιο κάτω από τη μετριότητα. Βέβαια αν είστε λάτρης ταινιών στηριζόμενων σε βιβλία των συγκεκριμένων συγγραφέων ίσως να θέλετε να το τσεκάρετε για μια φορά, αλλά πιστέψτε με…θα το ξεχάσετε σύντομα…
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Σε μια ταινία που δύσκολα βρίσκει κανείς αξιομνημόνευτες σκηνές, ο γοτθικός φιγουρατζής Aaron Quicksilver παίζει μπάλα μόνος του.