Δεν χρειάζονται περίτεχνα σενάρια και πολύπλοκα δομικά στοιχεία σ’ ένα φιλμ για να ενθουσιάσει. Καμιά φορά η απλότητα όταν πλαισιώνεται από ταλαντούχους ηθοποιούς και εντυπωσιακά εφέ αρκεί για να μας διασκεδάσει. Τέτοια περίπτωση είναι το «Lake Placid» που ξεπρόβαλλε στα τέλη των 90s για να τονώσει το υποείδος του «λιμναίου» τρόμου. Επιστρατεύοντας ένα επιτελείο εξαιρετικών ηθοποιών (Bill Pullman, Bridget Fonda, Oliver Platt) και ξαμολώντας την απροσάρμοστη αυτή ομάδα στο κυνήγι του καταπληκτικά σχεδιασμένου, πελώριου κροκόδειλου ο σκηνοθέτης των Friday the 13th 2 και 3 δημιουργεί ένα ψυχαγωγικότατο φιλμ κινούμενο μεταξύ κωμωδίας και τρόμου. Τα κωμικά στοιχεία του «Lake Placid» δένουν άψογα με το βίαιο, horror μέρος χωρίς να καταντούν φαρσοκωμωδία – ένας κίνδυνος που συχνά ελλοχεύει σε τέτοιους φιλόδοξους συνδυασμούς.
Το «Lake Placid» με το φανερά υψηλό budget περιέχει ορισμένες πολύ καλές και γραφικές σκηνές βίας, πραγματικές σκηνές ανθολογίας θα λέγαμε. Η εναρκτήρια σεκάνς που ένα δύτης πέφτει θύμα του κροκόδειλου και μένει στην κυριολεξία «μισός», είναι ενδεικτική της ευρηματικότητας και της αγριάδας του φιλμ. Από την άλλη, σκηνές όπως η φιλόζωη γιαγιά που ταΐζει τον κροκόδειλο…αγελάδες(!) ή η προσπάθεια των ηρώων να πιάσουν το φοβερό αμφίβιο χρησιμοποιώντας ως δέλεαρ μια αγελάδα που κρέμεται από ένα ελικόπτερο(!) επιβεβαιώνουν την τρέλα του «Lake Placid» που μοιάζει να θέλει να κάνει το κέφι του αδιαφορώντας για το τι θα γράψουν οι πένες των ξενέρωτων κριτικών. Η εμπορική επιτυχία του «Lake Placid» γονιμοποίησε τα αναπόφευκτα sequel τα οποία όμως αποτελούν ξεδιάντροπες παραφωνίες του αρχικού φιλμ.
Η εμπορική επιτυχία του «Lake Placid» αντικατοπτρίζεται στα 56.870.414 δολάρια που συγκέντρωσε παγκοσμίως με ένα budget περίπου 27.000.000 δολαρίων.
Σίγουρα δεν είναι η κορυφαία ταινία των προαναφερθέντων ηθοποιών ούτε πρόκειται για την καλύτερη ταινία τρόμου με κροκόδειλους. Παρόλα αυτά το «Lake Placid» με το ανάλαφρο κλίμα του, τον χαβαλέ του, τα εξαιρετικά εφέ, τις αξέχαστες σκηνές ανθολογίας και το γραφικό gore αποτελεί εγγύηση για τη διασκέδαση του horror κοινού. Αυτό άλλωστε δεν ψάχνουν πολλοί από εμάς;
Θετικά: Ευχάριστο κλίμα με μπόλικο χαβαλέ, ικανοποιητικές σκηνές gore, ορισμένες μνημειώδεις σκηνές ανθολογίας που συνδυάζουν βία και χαβαλέ.
Αρνητικά: Ο σχετικά αργός ρυθμός, μερικές σεναριακές προχειρότητες που ενοχλούν.
Συμπέρασμα: Ευχάριστη ταινία τρόμου με κροκόδειλο, πλαισιωμένη από σπουδαίο cast. Προτείνεται ειδικότερα για απογευματινή διασκέδαση.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Ο ανατριχιαστικός διαμελισμός του άτυχου δύτη από τον κροκόδειλο στο ξεκίνημα!
- Ο αποτρόπαιος αποκεφαλισμός ενός εκ του πληρώματος της αποστολής από τα σαγόνια του κροκόδειλου!
- Το τάισμα του κροκόδειλου με αγελάδες από την μουρλή και ευαίσθητη γιαγιά!
- Η καταβρόχθιση μιας αρκούδας από τον κροκόδειλο!