Η πραγματική ιστορία την οποία ανακινεί το παρόν φιλμ είναι πραγματικά ανατριχιαστική. Προφανώς οτιδήποτε αναφέρεται σε κανιβαλισμό στην πραγματική ζωή δεν μπορεί παρά να προκαλεί σοκ και φρίκη. Το «Donner Pass» μάς θυμίζει λοιπόν μια τέτοια περίπτωση στην όχι και τόσο παλιά ιστορία της ανθρωπότητας. Πρόκειται για ένα γκρουπ Αμερικανών ταξιδιωτών γνωστό ως Donner Party, που εγκλωβίστηκε για πολλές μέρες στη χιονισμένη και δύσβατη περιοχή της Sierra Nevada των ΗΠΑ. Για να αντέξουν λοιπόν τον παγωμένο χειμώνα του 1846-1847, μερικοί από τους ταξιδιώτες κατέφυγαν στον κανιβαλισμό τρώγοντας άλλα μέλη του γκρουπ που είχαν υποκύψει στις αρρώστιες και στην πείνα αφού πρώτα βέβαια είχαν ξεμείνει από τρόφιμα.
Αυτή την τραγική ιστορία μας υπενθυμίζει το «Donner Pass» του 2012 φέρνοντας τον εφιάλτη της παρελθοντικής ιστορίας στο σήμερα με θύματα μια μικρή ομάδα νεαρών εκδρομέων. Οι τέσσερις νέοι εγκαθίστανται στο πατρικό σπίτι ενός από την παρέα ανυποψίαστοι για το κακό που πρόκειται να τους βρει. Βλέπετε…ένας κανίβαλος πεινάει πάρα πολύ εκεί κοντά.
Το «Donner Pass» είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της σκηνοθέτριας Elise Robertson.
Μπορεί η πραγματική ιστορία πίσω από την ταινία να είναι shocking, το «Donner Pass» όμως δεν είναι. Πέρα από την διογκωμένη και αποτρόπαιη βία που προσφέρουν φαγωμένα θύματα και καλοζυγισμένα χτυπήματα με βαριά εργαλεία, το φιλμ χάνεται μέσα σε μια γενικότερη μετριότητα. Οι ανεπαρκείς έως και ερασιτεχνικές ερμηνείες, το τυπικό και κλισαρισμένο σενάριο και η αδύναμη σκηνοθεσία με πλάνα φανερά ερασιτεχνικά βγάζουν μάτια. Ωστόσο, αραιά και πού συναντάμε κάποιες καλές στιγμές με ένταση, σασπένς και ενδιαφέρουσες ανατροπές παρότι κι αυτές δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να προβλεφτούν. Μαζί με το μακελειό αποτελούν τα λίγα καλά στοιχεία του φιλμ.
Μπορείτε να προσπεράσετε το «Donner Pass» εκτός αν είστε ένθερμος φίλος ταινιών τρόμου με κανιβαλιστική θεματολογία. Προειδοποιώ όμως ότι για τα φρικώδη standards του κανιβαλισμού, η ταινία παραείναι ακίνδυνη. Επομένως οι όποιοι ενδιαφερόμενοι ας ξεκινήσουν από τα πιο δυναμικά, κλασικά ανοσιουργήματα της εν λόγω συνομοταξίας όπως για παράδειγμα το άρρωστο «Cannibal Holocaust» του 1980 και αν θέλουν περαιτέρω «τροφή» ας τσεκάρουν και το «Donner Pass».
Θετικά: Ο βίαιος χαρακτήρας του έργου με μερικές πολύ βίαιες και αιματοβαμμένες σκηνές. Σποραδικό σασπένς που σε κρατάει ανήσυχο.
Αρνητικά: Πολλές προχειρότητες στη σκηνοθεσία και στο σενάριο, αδύναμες ερμηνείες, παρουσία αχρείαστων κλισέ.
Συμπέρασμα: Μέτριο φιλμ με κανιβάλους. Αν αρέσκεστε σε κανιβαλικού τύπου ταινίες τρόμου καλύτερα να ξεκινήσετε από αλλού.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Το ανατριχιαστικό ξεντέρισμα και κατόπιν ξερίζωμα καρδιάς στην αρχή του έργου!
- Ένα εντυπωσιακό χτύπημα με κασμά στο μάτι ενός θύματος!
- Το αιματοβαμμένο και παρανοϊκό φινάλε.